چند وقتی بود میخواستم از شر چند تا وابستگی راحت بشم! البته از اولش تقصیر خودم بود که وابسته شدم!

دو نوع نفهمیدن وجود داره :

1- نفهمیدن

2- نخواستن فهمیدن

که نوع دومش خیلی بدتره! منم برای یه مدت به نوع دوم دچار شده بودم! وقتی فهمیدم دیگه کار از کار گذشته بود!

حالا یه بهونه برام جور شده که با خیلی از اطرافیانم جدا بشم! اولش فکر میکردم خیلی خوبه ولی یکم که بیشتر ذهنم مشغول شد بهش دیدم اونقدر ها هم جالب نیست!

ادما با خودشون یه سری خاطرات دارن که شاید بعضی از این خاطرات خوب هم نباشه ولی وجودش لازمه! کمترین مورد استفادش تجارب بعدی در رابطه با اون موضوعه!

هرچقدر هم به این موضوع فکر میکنم کمتر به نتیجه میرسم! وقت زیادی هم ندارم شاید فقط 1 ماه دیگه بیشتر فرصت انتخاب نداشته باشم..

البته خودمونیم الان هم مطمئن نیستم که قدرت انتخاب داشته باشم!...

هر موقع به نتیجه خاصی رسیدم همین جا اعلام میکنم!

پ.ن 1 : انگار به من نیومده چند وقت بتونم ذهنم ازاد باشه و به موضوعی فکر نکنم!

پ.ن 2 : نمیدونم اتفاقی که قراره بیفته خوبه یا بد...

پ.ن 3 : با اینکه یه پست برای عید مینویسم ولی از همین حالا : عیدتون مبارک!

تا بعد...

خدانگهدار...

نوشته های دیگران ()