زنگ پیامک ها مثل هر روز بود. اما خبر تلخ بود و سنگین: حمید هامون سرانجام ارام گرفت!

خسرو شکیبایی هنرمند پرفروغ سینمای کشور صبح جمعه بر اثر سکته قلبی در بیمارستان پارسیان درگذشت.

این بار (علی جون) فیلم (هامون) هم نتوانست به داد حمید سرگشته و پریشان برسد و او تن خسته و رنجورش را برای همیشه به دست فرشته مرگ بسپرد.

پیامک ها از صبح جمعه همچون جغد بدشگون تنها یک پیام داشت: خسرو شکیبایی 9 صبح در سن 64 سالگی بر اثر سکته قلبی در بیمارستان پارسیان از دنیا رفت.به همین تلخی!

از اینجا به بعد شکیبایی است که مینشیند کنار و خسته از تمام بازی ها و بازیگری ها میگذارد بقیه زندگی اش را مرور کنند و بکاوند! به نیکی از او یاد کنند و پشت س هم بزرگداشت بگیرند!

دیگر حمید هامون نیست که اشفته حال و پریشان دنبال حقش بدود یا درگیر عدو قطعیت باشد. حالا همه پیز قطعی است! بی برو برگرد!

این دیگرانند که باید بدوند تا تن رنجور او را نه با تور که با تابوت و نه از میان بی کران دریا که از میان انبوه دوستداران و هوادارانش برسانند و این دیگرانند و نه علی جون! یار غار دیرین حمید هامون که دوستان و همکاران او در سینمای ایران هستند که از همان جمعه مبهوت و شوک زده منتظر خبر تکذیب بودند اما افسوس که دیگر خبری نبود.

پرویز پرستویی همبازی شکیبایی در (شکار) اخرین فیلمی که پیش از هامون بازی کرد زودتر از بقیه پیشقدم شد تا ستادی برای تشییع و بزرگداشت او برپا کند تا امروز ساعت 9 صبح همه را مقابل تالار وحدت جمع کند تا همراه قدیمی خود را برای رسیدن به خانه ابدی همراهی کنند!

بچه محل های قدیمی پسر سبزه ای را به یاد دارند که دوستانش او را (محمود سیاه) صدا میزدند و او که از همان نوجوانی و خوانی عشق بازیگری داشت خیلی زود تحصیلش را در رشته بازیگری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به پایان رساند تا خود را به روی سن تئاتر برساند. سینما را بعد از انقلاب تجربه کرد با فیلمی از مسعود کیمیایی به نام (خط قرمز). اما این فیلم زیاد دیده نشد و کارهای بعد پیش امد که اگرچه بازی او در همه انها درخشان بود ولی با هیچکدام ستاره نشد. ستاره اقبال بازیگری او در سال های پایانی دهه طلایی سینمای ایران در سال 68 درخشید! با فیلمی که برای همیشه خدا با نام ان عجین شد: هامون!

نقش او و او در ساخته داریوش مهرجویی یکی شدند و افزون بر سیمرغ بلورین شاهین بخت هم بر دوش او ارام گرفت تا پشت سر هم فیلم ها و سریال ها و حتی البوم های صوتی و موسیقی یک نام را بزرگ کنند و بنویسند: خسرو شکیبایی!

اما حیف که نتوانست این همه بار را بر دوش بکشد و این اواخر که رنجوری دیابت و دیگر مریضی ها بیشتر عود میکرد نام او کمتر به چشم میامد اگرچه باز هم ستاره او درخشش داشت!

غیر از سینما شکیبایی در تلویزیون هم موفق بود. از همان زمان که نقش مرحو مصدق را بازی کرد و ان منولوگ طولانی معروفش را اجرا کرد تا بازی در مجموعه های تلویزیونی (روزی روزگاری) و (خانه سبز) و (کاکتوس) و (تفنگ سرپر) که شخصیت هایش مورد توجه بود و حالا اوست که خود را برای رفتن به سبزترین خانه زندگی اش اماده میکند

روحش شاد و یادش گرامی

نوشته های دیگران ()