چقدر يکدفعه اي بود تازه مي فهمم مرگ مي تونه چقدر ساده ياشه .
يكجا از خود شكيبايي خونده بودم: مردم بدون من، هميشه مردماند؛ من اما بدون مردم، مُردهام.»
